BD.8852
12 en 13 september 1964

Kan de mens voor een ander in de plaats lijden?

De kracht van het bidden ten gunste van een ander is geweldig. U zult veel leed van de medemens kunnen afwenden, u zult hun de kracht doen toekomen die diegenen ontbreekt, die hen in volledige krachteloosheid doet blijven, tot u hun door uw voorbede een krachtstroom toezendt, dat u hen helpt, en weliswaar niet direct, maar indirect door Mij, omdat Ik uw liefde zie die u in zo'n voorbede voor de naaste voelt. Deze stroom van kracht dwingt echter hun wil niet, die is vrij, maar de tegenstand neemt vanzelf af en de ziel voelt de kracht als weldadig. Dus zult u steeds alleen Mij kunnen vragen om toe-zending van kracht voor die mensen, die zelf niet meer in staat zijn deze te vragen. En omdat daarbij uw liefde beslissend is vervul Ik graag het verzoek, want u begeert niets voor uzelf, u zoekt geen eigen voordeel, maar bent bezorgd over het zielenheil van de naaste.

U zult nu echter een onderscheid moeten maken tussen een gebed voor deze mensen en uw overgave aan Mij zelf, doordat u Mij uw hele liefde schenkt. En deze graad van liefde kan in u aangroeien en zich tenslotte ook naar uw medemensen uitbreiden, dat u alle met uw liefde omvat, omdat dit niet anders mogelijk is als u vervuld bent met liefde. En deze graad wil Ik bereiken, dat u geheel opgaat in de liefde tot Mij en de naaste, zodat u zelf het leed op u zou willen nemen, dat u de straf op u zou willen nemen die zij hebben verdiend. Maar dit gaat in tegen mijn rechtvaardigheid, daar ieder voor zichzelf verantwoordelijk is en ook ieder moet goedmaken waaraan hij zich schuldig heeft gemaakt.

Weliswaar is dit in tegenspraak met het verlossingswerk van Jezus Christus, die als waarachtig schuldeloos mens alle zonden van de mensheid op zich heeft genomen uit liefde tot haar, die dus op vervangende wijze een zondeschuld uitboette, die zo groot was, dat alleen maar een geest die engel is, in wie Ik zelf me kon belichamen, deze boete kon doen, dat Ik dus zelf de schuld teniet deed door mijn dood aan het kruis. Maar deze daad was iets eenmalige en zal het ook blijven.

Maar de schuld van een mens kan worden gedelgd door het werk van verlossing van Jezus, wanneer hij Hem erkent, en ze behoort dan tot de zondenlast die de mens onder het kruis draagt. Maar dat is een aangelegenheid van de vrije wil van ieder mens en kan niet worden afgedwongen. Dus moet ze ook worden afgelost, nog op aarde of in het hiernamaals, wanneer de mens zich afwijzend opstelt tegenover het verlossingswerk. Voor zulke mensen kan de voorspraak worden verricht, dat ze hun schuld inzien en de weg naar Jezus vinden - en deze voorspraak nu eenmaal een grote uitwerking van kracht heeft. De mens komt dan vanzelf tot het ware inzicht van zijn schuld en hij zal hem volgens zijn kracht weer goedmaken, ofwel die Ene aanroepen die hem de vergeving verzekert.

Maar de schuld kan hem onmogelijk worden kwijtgescholden op grond van de liefde van een mens die hem wil goedmaken. Dit zou geen rechtvaardigheid zijn, ofschoon de liefde daartoe bereid is, want slechts Een kan hem schrappen, en deze Ene wil worden aangeroepen. Maar de liefde van een mens die bereid is voor zijn medemens boete te doen, wordt door Mij als buitengewoon welgevallig aangezien. Dit is een liefde die helemaal vrij is van egocentrische liefde, die niet alleen niets voor zichzelf verlangt, maar bereid is, leed op zich te nemen, die daarom een groot pluspunt voor de ziel betekent, die ook als kracht haar uitwerking heeft op de medemens, want ze kan niet zonder 'n geestelijk resultaat blijven, zowel voor hemzelf als ook voor de ziel die in het bezit van een genade komt, die haar als het ware ook moet treffen als sterke wil zich te verbeteren. Ze zal zelf haar gebrekkige toestand inzien en ook bereid zijn boete voor de schuld te doen, maar die zal ze toch zelf moeten afdragen. Hij kan haar niet worden afgenomen ter wille van de rechtvaardigheid.

U zult er steeds aan moeten denken dat de weg naar Jezus u niet bespaard kan blijven, dat Ik in Hem mijn erkenning vraag, dat dus dan ook ieder mens zelf de weg naar Mij moet gaan, niet menende dat dus een "uit liefde voor u" gedelgde schuld de mens daarvan zou ontheffen, temeer omdat er op aarde veel lichtwezens zijn belichaamd wier liefde zo sterk is dat ze graag het leed van anderen op zich zouden willen nemen.

Maar uw liefde heeft een gunstige uitwerking op diegenen die u de genoegdoening van hun schuld zou willen besparen. En daarom kan geen enkele liefdevolle opwelling van uw hart zonder uitwerking blijven, omdat liefde een kracht is die haar stralen altijd zal uitzenden, omdat geen liefdevolle gedachte vervliegt en zonder uitwerking blijft. Doch elke overvloed van liefde komt de mens zelf ten goede, want zijn lichaam vergeestelijkt zich tegelijk met zijn ziel en deze vergeestelijking, die ook een groot lichamelijk lijden vraagt, zult u allen moeten nastreven om een oergeest, wiens partikeltjes uw lichaam vormen, eenmaal te helpen sneller rijp te worden.

Amen