BD.8073
6 januari 1962

Gebedsverhoring - De juiste verhouding van kind tot Vader

Och, besef toch de liefde van uw Vader, die alleen het beste voor u wil. Laat u toch afhouden van de weg die naar het verderf voert, luister naar de lokroep van uw Herder en keer om. Keer terug naar Mij en laat u door Mij leiden, want wanneer u zich verre van Mij houdt, bent u aan de vijand overgeleverd, die u onbarmhartig naar beneden, de diepte in sleurt, die mijn kudde uit elkaar drijft en ze met gemak in zijn domein brengt, wanneer ze zich niet onder mijn hoede stelt waarheen hij haar niet volgen kan.

En u, mensen moet weten dat hij steeds op u loert, dat hij geen gelegenheid voorbij laat gaan om u in zijn net te trekken en dat hij veel resultaat heeft omdat u op uw eigen kracht vertrouwt, terwijl u alleen maar met mijn ondersteuning overwinnaar kunt zijn. En Ik zie uw noodlot, Ik zie het gevaar waarin u verkeert en al zou Ik u ook graag willen helpen, u neemt mijn hulp niet aan, omdat u zich van Mij afwendt, omdat uw wil nog niet op Mij is gericht. En onder dwang kan uw denken niet worden veranderd, er moet een vrijwillige ommekeer naar Mij toe geschieden, dan pas kan Ik u bij de hand nemen, dan pas kunt u duidelijk mijn hulp ervaren.

En om te bereiken dat u zich vrijwillig naar Mij richt, moet Ik nood over u, mensen laten komen en weer zal het u moeilijk vallen aan een God van liefde te geloven, maar de nood moet u ertoe brengen de weg naar Mij te nemen en Mij om hulp te vragen. Ik wil alleen dit bereiken, dat u de weg naar Mij vindt en dat u naar de lokroep van uw Herder luistert, dat u naar Hem vlucht wanneer u in nood bent. En u zult waarlijk hulp vinden, alleen moet uw roep vanuit het hart naar Mij opstijgen.

u verwondert u vaak dat uw gebed geen verhoring vindt, doch u geeft er u geen rekenschap van hoe het gebed is dat u naar Mij stuurt. Wanneer Ik uw innige vraag niet gewaar word, in geest en in waarheid naar Mij gezonden, hoor Ik u niet, want zulke verzoeken stijgen dagelijks bij duizenden omhoog, maar ze zijn zonder gevoel afgeraffeld, het zijn vormgebeden, die Ik niet kan verhoren, omdat ze Mij nog geen blijk geven van de band, de verhouding van een vragend kind tot zijn Vader, die dan waarlijk ook helpen zal - bij wat het ook is. Want voor Mij is geen ding onmogelijk.

Ontbreekt echter de innigheid aan een gebed, dan bereikt het mijn oor niet en dan blijft het ook onvervuld. Nooit echter uit ontbrekende liefde van mijn kant, maar uit ontbrekend kinderlijk vertrouwen in Mij, dat een stellige waarborg is voor de vervulling van welke wens dan ook. Kon u maar in mijn onmetelijke liefde voor u geloven, die zich steeds maar weg wil schenken, die u niet wil laten lijden. Maar uw houding dwingt Mij ertoe, middelen aan te wenden die u aanleiding geven om aan mijn liefde te twijfelen. En toch wil Ik u alleen maar helpen.

En zalig hij die van deze uiterste hulpmiddelen gebruik maakt, die de weg nog naar Mij vindt en Mij aanroept in zijn nood. Want deze zal waarlijk mijn hulp gewaar worden en Mij duidelijk mogen ervaren, en hij zal geloven in Mij en niet verloren gaan.

Amen