BD.7405
5 september 1959
De aankondiging van een ster
Wat u door de geest wordt ingegeven, zult u zonder bedenken kunnen aannemen. En zo zult u moeten ervaren dat ook in het universum het nabije einde van de aarde al is te bemerken, dat zich kosmische veranderingen voordoen omdat dit Gods wil is, dat bij het beëindigen van een aard periode op elke manier tekenen de aandacht trekken die de mens niet natuurlijk zou kunnen verklaren, die hem de macht van een Schepper laten zien en die dus ook in alle duidelijkheid op die Schepper wijzen.
En deze kosmische veranderingen betreffen meestal afwijkingen in de loop tot nu toe van de hemellichamen die een andere baan inslaan, en zulke gebeurtenissen voor de mensen onverklaarbaar zijn en blijven en toch niet kunnen worden geloochend. Hoe dichterbij het einde komt, des te vaker zullen de mensen zulke gebeurtenissen vaststellen, eerst niet erg duidelijk zichtbaar, echter steeds duidelijker tevoorschijn komend, zodat de mensen in waarheid kunnen zeggen: "De krachten des hemels zijn in beweging".
En geen enkele menselijke wil zal daar verband mee houden, alleen Gods wil zal tot uitdrukking komen. En daarom zouden ook alle mensen kunnen geloven in een God, wanneer ze maar zulke ongewone verschijnselen opmerkzaam op de voet zouden willen volgen. Maar wie niet wil geloven, kan ook niet duidelijker worden overtuigd van het bestaan van een God en Schepper aan wie alle elementen van de natuur moeten gehoorzamen. Wie echter oplet, weet ook hoe laat het is.
En zo zal een ster zich losmaken uit zijn normale baan en de weg naar de aarde nemen. En deze ster gaat zijn weg onafhankelijk van de wil van de mensen en hij betekent voor hen een groot gevaar, maar zijn loop wordt niet gestuit omdat de aarde een schok te verduren moet krijgen, tot schade en heil van de mensen erop. Want veel mensen zullen daarbij hun leven verliezen, zoals het lange tijd tevoren verkondigd is.
En de aarde zal een schok ondergaan. Niemand zal zich kunnen voorstellen in welk een gevaarlijke situatie het hele gesternte zal komen. Tot een volledige vernietiging zal deze natuurcatastrofe niet leiden, maar toch zal deze van een onvoorstelbare omvang zijn, waarbij voor ontelbare mensen al het einde is gekomen.
Maar wie het overleeft, gaat niet lang daarna het laatste einde tegemoet, een daad van vernietiging die de menselijke wil heeft veroorzaakt, die wel door God is toegelaten maar niet Zijn wil is, terwijl de eerder genoemde kosmische catastrofe toch nog een verlossend doel heeft, dat de ongelovige mensen nog op het laatst gewezen zullen worden op een Macht die alles stuurt en dat er niets willekeurig gebeurt.
Er moet hun nog een redmiddel worden gegeven, een laatste middel om te gaan geloven opdat ze niet verloren gaan. God zelf spreekt door dit gebeuren de mensen aan die geen acht slaan op Zijn zachte stem. Maar Zijn luide stem weerklinkt vaak op pijnlijke wijze en er zullen ook velen aan haar ten prooi vallen, dat wil zeggen: er zullen vele doden vallen, aan wie echter nog de mogelijkheid blijft in het rijk hierna in te halen wat ze op aarde verzuimden.
Doch velen zullen ook nog de genade hebben de laatste korte tijd tot het einde mee te maken. En ook nu weer is de wil om te geloven maatgevend, want de ongelovigen trekken voor hun ziel geen voordeel uit wat ze meemaakten. En hun zal het einde alleen maar het lot van een hernieuwde kluistering opleveren, waarvoor God in Zijn liefde de mensen graag zou willen behoeden.
En daarom waarschuwt en maant Hij tevoren al en Hij maakt de mensen opmerkzaam op alle verschijnselen in de laatste tijd - en zalig hij die hier acht op slaat, die erin gelooft en zijn leven op aarde daarmee in overeenstemming leeft. Hij zal door al de moeilijkheden heen worden geleid en hoe het ook over hem heen komt, zo is het goed voor zijn ziel en voor zijn rijp worden op deze aarde.
Amen |