BD.4803
24 december 1949

Belichaming van vele lichtwezens in de eindtijd

De aardse wereld dient ook de lichtwezens voor hun voltooiing. Want ze geeft de meeste mogelijkheden om het kindschap Gods te verkrijgen, dat ook een lichtwezen alleen door een leven in het vlees op deze aarde kan bereiken. Maar de gang over deze aarde als mens vereist dan niet de positieve ontwikkeling in de "je moet" toestand; doch een lichtziel kan zich direct in het vlees laten verwekken, om nu de vrije wilsbeslissing af te leggen, waartoe haar vaak harde beproevingen worden opgelegd. Steeds weer dalen lichtzielen af naar de aarde en heel in het bijzonder in de laatste tijd voor het einde zijn veel van zulke belichamingen toegestaan, omdat juist deze moeilijke tijd van het aardse bestaan de hoogste graad van rijpheid waarborgt, evenals echter ook de dwalende mensen geestelijke leiders nodig hebben, die alleen zulke als mens belichaamde lichtwezens kunnen zijn.

Zo'n lichtziel was ook Jezus Christus, die een enorm grote en heilige missie op zich nam, welke de zwaarste eisen aan de wil van een mens stelde. Zijn ziel was wel volmaakt toen Hij deze aarde betrad, maar toch had deze graad van licht geen invloed op het aardse bestaan van de mens Jezus, daar anders Zijn missie - de verlossing van de mensheid - aan waarde verloren zou hebben. Het waren uiterst zware eisen, die aan de mens als zodanig werden gesteld. Hij moest, net als ieder ander mens, het lichaam met zijn wensen en begeerten overwinnen, die buitengewoon sterk in Hem ontwikkeld waren en wat dus buitengewone zelfbeheersing en kastijding vereiste. Zijn ziel moest zeer grote verleidingen weerstaan; het was een voortdurende strijd, die de mens Jezus in Zijn jeugd had te voeren tegen zich zelf. En daarom waren Zijn liefde, de zachtmoedigheid en het geduld veel hoger te waarderen, dan die van een zacht mens zonder begeerten, die niets hoeft te overwinnen, omdat hem niets of weinig aanlokt. De ziel van het licht kende vanaf het allereerste begin haar missie en ging haar weg over de aarde, toen de nood van de mensheid dit vroeg. Dus kwam Jezus op een tijd naar de aarde, waarin de onbeheerstheid onder de mensen de overhand had genomen en de mensen nu juist een voorbeeld moest worden gegeven, dat en hoe het mogelijk was, de onbeheerstheid de baas te worden.

Alles, ook het moeilijkste, vermag de liefde door haar kracht. Er bestaat niets onoverwinnelijks voor een mens, die in de liefde leeft. De liefde zelf is de kracht en kan dus ook de vrije wil tot ongehoorde kracht maken, zodat voor de mens alles mogelijk is. Wanneer er nu in de tijd van het einde buitengewoon talrijke belichaming van lichtzielen op aarde plaatsvindt, dan wordt aan deze allemaal een missie opgedragen, die liefde en wilskracht vereisen. Maar al deze zielen is hetzelfde eigen: het goddelijke woord onder de mensen te verbreiden. Want door wetende zielen wordt hen op aarde het weten ontsloten, respectievelijk in herinnering gebracht. En het spoort hen aan, dit weten door te geven aan de medemensen, die in geestelijke duisternis voortgaan. En dus is dit een kenmerk van diegenen, die van boven zijn, dat ze ijverig deel hebben aan de verbreiding van het goddelijk woord, maar let wel: van het woord, dat in het geestelijke rijk zijn oorsprong heeft.

De leer van de liefde, die Jezus Christus op aarde heeft verkondigd, was het door God zelf door Jezus gesproken woord en zal het ook blijven, tot in alle eeuwigheid. En van deze leer van de liefde zal en moet steeds gewag worden gemaakt, waar een mens voor God wil opkomen. Belichaamde lichtzielen nu vinden in de verbreiding van deze goddelijke liefdeleer alleen hun geluk op aarde en dezen zijn de ware vertegenwoordigers van God op aarde. Wat buiten deze leer wordt onderwezen, is mensenwerk. Wie daarvoor opkomt, is niet afkomstig uit het rijk van het licht; veeleer is het rijk van de duisternis zijn vaderland. En lichtzielen zullen steeds het verlangen hebben om tegen zulke leren op te treden, wat in de eindtijd buitengewoon vaak zal voorkomen.

Amen