BD.4357
28 en 29 juni 1948

Het door God gezegende huwelijk

In liefde moet u elkaar vinden, anders kan een verbond door Mij niet gezegend worden. Het huwelijk is een samenzijn, een samenleven in innigste harmonie. Het huwelijk is een staat die niet wetmatig tot stand kan worden gebracht maar steeds een diepe onbaatzuchtige liefde als voorwaarde heeft, maar die als ze eenmaal in het hart ontvlamd is nimmermeer uitgedoofd kan worden. Want de ware liefde verbindt de harten en is geen liefde die alleen lichamelijke in de lust van de zinnen haar vervulling zoekt, het is daarom geen begerende liefde. Een gedurig gevende, gelukkig willen makende liefde is het fundament van een echtvereniging die door Mij gezegend is.

Het huwelijk is een innige gemeenschap van twee mensen wier harten een reine liefde voor elkaar voelen. Zo'n huwelijk is onontbindbaar omdat echte liefde nooit vergaan kan. En dit huwelijk wordt gesloten zodra twee mensen zich bij Mij aanbevelen opdat Ik hun verbond zegene. Dan gelden zij voor Mij als man en vrouw en moeten samen blijven tot de dood hen scheidt. Wie dus zo'n huwelijk aangegaan is, zal zich ook steeds bij de ander behorend voelen, al zouden ook uiterlijke omstandigheden die mensen van elkaar scheiden. Mijn zegen zal op hen rusten omdat het heiligste gevoel dat zijn oorsprong heeft in Mij, de verbinding veroorzaakt heeft die de eerste voorwaarde is voor een door Mij gewilde echtvereniging. Maar de ware liefde is op aarde nog zelden te vinden. Desondanks worden er wel wettelijke huwelijken bevestigd en dat is ook niet tegen mijn wil, omdat het mensengeslacht zich moet voortplanten, omdat talloze zielen ongeduldig wachten op de belichaming in het vlees om hun laatste weg van ontwikkeling in de wereld der materie af te leggen. Dus moet de verbinding van twee mensen in een naar buiten herkenbare vorm gegoten worden die bepaalde wetten, verplichtingen en rechten omvat. Want zonder deze wetten zouden de mensen te gemakkelijk tegen de door Mij gewilde ordening zondigen en daardoor de juiste opvoeding van de nakomelingen in gevaar brengen, die echter voor de geestelijke ontwikkeling van zeer grote betekenis is. Het huwelijk naar de wettelijke vorm is dus niet tegen mijn wil. Of echter mijn bijzondere zegen daarop rust is afhankelijk van de grootte van de liefde die het echtpaar voor elkaar voelt. Mijn zegen echter is weer doorslaggevend of een huwelijk door Mij of door mensen gesloten is.

Want wordt een huwelijk uit andere motieven gesloten zonder wederzijdse diepe liefde, dan geldt het verbond wel voor de wereld en Ik zal mijn hulp niet weigeren als daarom gevraagd wordt. Het is echter geen huwelijk in de ware betekenis van het woord, waarin Ik mijn welgevallen heb. Het is niet die door Mij gewilde verbinding die door de liefde tot een daad van zaligheid wordt die Ik zegenen zal. Want waar reine liefde is zal steeds het gevende principe overheersend zijn, dus word Ik in zo'n huwelijk nooit uitgeschakeld omdat Ik de Liefde zelf ben. En mijn geest zal de mensen beheersen en in diegenen werkzaam zijn die op deze manier voor Mij gaan staan en als man en vrouw om mijn zegen vragen.

Amen