BD.4020
9 april 1947

Het twijfelen aan Gods openbaringen - Natuurelementen

Hoe dringend is voor u de schenking van mijn woord. En hoe zelden vindt het geloof. Voortdurend laat u zich door twijfels plagen over de waarheid van datgene, wat u door mijn dienaren wordt overgebracht. U wijst af wat u niet aannemelijk voorkomt en wat toch onafwendbaar is volgens voorbeschikking van eeuwigheid. U, die een gewekte geest hebt, wordt door Mij ingewijd in mijn heilsplan, opdat u de tijd van het einde zult herkennen en ook uw medemensen op het einde zult kunnen wijzen. Ik geef u de tekens aan en heb vanaf het begin van deze verlossingsperiode de uitwerking van het geestelijke dieptepunt voorspeld, om u de mogelijkheid te geven u voor te bereiden, opdat het einde voor u gelukzalig moge zijn.

Doch mijn aankondigingen worden niet serieus genomen, dus openbaar Ik me steeds weer, en wel niet alleen door het woord, dat van Mij uitgaat en van Mij getuigt, maar Ik wil ook herkenbaar zijn voor diegenen, die mijn woord geen geloof schenken, die zich niet door mijn dienaren op aarde laten onderrichten en die ook geheel ongelovig tegenover de voorspellingen van een nabij zijnde einde staan. Hen wil Ik op een andere manier naderbij komen. Aan hen wil Ik me openbaren als de Heer der schepping, tegenover wie geen menselijke wil kan standhouden.

Ik wil hen confronteren met de Macht, die door menselijke wil niet kan worden gebroken of overwonnen. Ik wil tot hen een taal spreken, die duidelijk verneembaar is. Met donderstem wil Ik spreken en de elementen der natuur zullen Mij gehoorzamen en van Mij getuigen. En dit is het laatste woord dat Ik spreek om hen aan te manen, om dan de gebeurtenissen hun gang te laten gaan tot aan het einde toe. En deze laatste uiting van mijn macht en kracht is een genade voor de gehele mensheid, maar slechts voor een klein aantal zal ze ook nog doeltreffend zijn. Want wie Mij niet erkent, ziet ook niets buitengewoons in het geweldige natuurgebeuren, maar eenvoudig een spel van de natuur, zelfs wanneer hij inziet, dat hij over dit spel niets te zeggen heeft.

En toch geef Ik mijn plan van eeuwigheid niet op en Ik maak het steeds weer bekend, dat Ik me zal laten zien door een natuurcatastrofe van een omvang, die de wereld nog niet heeft meegemaakt. En waarom Ik het doe?

De tijd snelt het einde tegemoet. De mensen gaan besluiteloos en traag door het leven. Ze begrijpen de ernst van de tijd niet en daarom moeten ze gestoord worden. Ik zelf wil dichter bij hen komen, want in de grote nood, die het lichaam betreft als ze de dood voor ogen zien, zal in hen toch de gedachte aan de Schepper opduiken en een paar zullen de weg naar Mij vinden en hem begaan. En omwille van deze weinigen zal vervuld worden, wat verkondigd is in woord en geschrift.

Wel zullen talloze mensen hun leven verliezen en in onvolmaakte toestand het rijk hierna binnengaan, maar voor hen wil Ik een milde rechter zijn en het laatste offer, dat ze Mij brengen door hun vroege dood, meetellen, doordat Ik hen de beste mogelijkheden aanbied om rijp te worden in het geestelijke rijk en hen ondersteuning verleen op elke manier.

Maar onherroepelijk zal Ik spreken door de natuur en u allen zult getuige zijn en u kunnen overtuigen van de waarheid van mijn woord, dat zuiver en duidelijk van boven komt, omdat het mijn wil is, dat u niet onvoorbereid iets meemaakt, wat zo geweldig is, dat dit het denken van allen zou moeten schokken, als ze nog maar een beetje geloven in een Schepper en Behouder van de hemel en de aarde.

Maar wie met Mij verbonden is, zal niet twijfelen aan mijn woord. Want Ik uit me door mijn dienaren op aarde en wil, dat mijn woord zal worden doorgegeven en als zuivere waarheid aangenomen en dat elke twijfel uit de harten der mijnen wordt verbannen, omdat Ik het zelf ben, die zich uit en nooit zal dulden, dat mijn woord, met dwaling vermengd, tot de mensen komt, die van goede wil zijn, die Mij willen dienen en daarom als arbeider in mijn wijngaard door Mij in dienst zijn genomen voor de laatste tijd voor het einde.

Amen