BD.0599
30 september 1938

Depressies - Traagheid van geest en lichaam

Let op elk depressief gevoel dat je overvalt, en zie er steeds het middel in dat de Heer gebruikt om de ziel volgzaam te maken aan Zijn wil. Kijk, jullie mensen zouden je zonder enige schroom aan een zekere traagheid van geest overgeven, als jullie niet ook aan stemmingen onderworpen zouden zijn, die zich zo uiten dat jullie denken mede aangetast wordt. Een depressie die men probeert te doorgronden en daardoor probeert op te heffen, heeft steeds alleen maar een voordelige uitwerking op de geest, want het is de opdracht van de mens om ononderbroken werkzaam te zijn zodat de daadkracht niet vermindert. En dit geldt zowel voor het lichaam als ook voor de geest van de mens. Als de toestand van verminderde daadkracht is ingetreden, dan is er een verlamming van de geestelijke alsook van de lichamelijke werkzaamheid te vrezen. En dit zou steeds een achteruitgang betekenen en dat probeert de goddelijke wijsheid te verhinderen, zolang het mensenkind alle preventieve suggesties gewillig volgt. Want het gevaar van een dergelijke achteruitgang is te groot om eraan voorbij te gaan. In tegendeel, ze moet met alle middelen bestreden worden, wat dan ook wijselijk gebeurt door de mens aan zulke depressies bloot te stellen, die op hun beurt aanleiding geven tot nadenken en een opwekkende uitwerking hebben op lichaam en geest. En degene die deze uitwerkingen steeds alleen als een hernieuwde opwekking van geest en lichaam opvat en op deze manier bekijkt, zal er groot voordeel uit halen.

Hij zal opletten van welke kant er gevaar voor hem dreigt en hij zal zich verweren nog voordat de toestand van nalatigheid hem heeft overvallen.

Op die manier beschermt de Heer de zijnen tegen vermoeidheid en verenigt Hij als het ware het opvoedkundige doel om de activiteit te stimuleren met een ernstige zelfbezinning over hoe klein en ontoereikend het aardse wezen op zichzelf is. En daardoor komt de mens weer tot innerlijke deemoed, wanneer hij in gevaar is deze te verliezen. De goddelijke wijsheid moet zeer vaak ingrijpen zodat het werk aan de ziel gelijkmatig voort kan gaan. Jullie mensen zijn zo zwak en zonder uithoudingsvermogen. Als het aan jullie alleen was overgelaten en de goddelijke genade jullie niet ondersteunde, dan zou elke stap vooruit moeilijk zijn. Er is niets in de wereld, dat duurzaam is. Een eeuwig wisselen en veranderen houdt alles in ononderbroken bedrijvigheid. Daarom moet de geest ook voortdurend aangespoord worden en hier zorgt God voor op veelvuldige, steeds andere wijze. Hij houdt echter steeds het welzijn van de mensenkinderen in het oog en voorziet hen elk naar behoefte, vaak op pijnlijke, maar ook op verheffende wijze.

Maar wat steeds doorslaggevend is, is welke werking de gebeurtenissen of gevoelens op de geest van de mens uitoefenen. Het lukt de mens zelden alle hindernissen die het leven hem voorschotelt, even gemakkelijk te overwinnen.

Heel vaak verlaat zijn kracht hem en dan moet er zichtbare hulp van boven komen. Deze hulp uit zich echter vaak zo dat ze niet vreugdevol begroet wordt. Ze uit zich juist in neerslachtige gevoelens die het kind op aarde zodanig belasten dat het probeert ze de baas te worden en zo bevrijdt het kind zichzelf uit het hem bedreigende gevaar om moe te worden. Het probeert met dubbele kracht Gods wil te vervullen. Het probeert opnieuw in de toestand van innerlijke vrede te geraken en het kan dit alleen door verhoogde werkzaamheid. Daarom draagt ook elke depressie, hoe belastend ze het kind op aarde ook toeschijnt, een bepaalde zegen in zich, als men deze zegen maar juist herkent.

Amen